kategorieë: Blogs

As jy moet pause

Dit is nou al weke so. Ek sit nie lekker in my eie vel nie. Ja, dis einde Oktober en my heupe voel breër as in Januarie. Ek’s onfikser as wat ek gedink het ek sal wees. Niks pas nie en ek wil nie my bo-arms vir die somer wys nie.

'); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('dfp-300x250-1'); }); document.write(''); }

Ek’s kort van draad. Ek kan nie onthou wanneer laas my vriendinne gepoog het om my te nooi vir koffie of kuier nie (want, duh, ek kan dan nooit saam nie). Ek het nog nooit hierdie jaar by my ma se huis gaan kuier nie (ankerloos dryf ek, ek-mis-my-ma-en-pa). Ek is gefrustreerd as my huis- en werksmense nie byhou soos ek glo hul moet nie.

'); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('dfp-300x250-6'); }); document.write(''); }

Ek kruip weg. Dieper in my dop. Sonder dat hulle sien. Wonder, ween, wroeg: hoekom is ek al een wat moet onthou wat die beskuitbestelling kos, wie op watter dag watter klere of instrumente moet pak vir skool, wie wanneer watter vak skryf, wie wanneer verjaar, watter speserye op is, watter kliënt wanneer wat wil hê, hoe elke uur, nee, elke halfuur, van die volgende drie, vier, vyf plus weke voor Kersfees lyk. . .

'); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('dfp-300x250-2'); }); document.write(''); }

My skouers hang. Alles hang.

Ergste: ek skryf nie. Weke al nie. Want ek’t niks goeds om te sê nie.

'); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('dfp-300x250-3'); }); document.write(''); }

Skaam jou. Sies. Ga! Ek raps myself oor die vingers. Skrams. Gewete gesus. Ek huil in die stort, of in die kar. Die hooikoors hierdie jaar erger as ooit, skerm ek. Swets stilweg oor elkeen wat hul perfekte lewens op Facebook vier.

Skaam jou. Sies. Ga!

Dit kom in drieë. Altyd in drieë.

Hy tik my op die skouer in die vliegtuig op nog ‘n donker Dinsdagoggend. ‘n Voormalige kliënt, vier jaar laas gesien. “Ons praat as ons land,” sê hy. Whatever, dink ek. Ek’s voor hom by die vliegtuig uit, skouer ‘n plekkie oop tussen siellose sakemanne in ‘n propvol bus. Ek sê mos, whatever. Dan skouer hy die spulletjie sywaarts, staan styf en vertel ‘n vier-jaar-storie in drie sinne. Was in ‘n ongeluk. Is vasgevang onder ‘n boot en kry diesel in longe. Kyk nou anders na die wêreld.

My sesjarige word sewe. Teen skemeraand kom dit: “Mamma, kan dogtertjies huil vir nonsens?” “Huil as jy wil huil, Liefkind,” troos ek. Sy huil dat die trane loop. Op haar verjaarsdag. “Mamma, dis amazing,” snik sy. “Ek dink Mammas moet ook huil oor nonsens. Dis amazing.”

Ons huil, saam-saam terwyl Simon Cowell nog ‘n X-Factor-kandidaat se lof besing. Huil sommer daaroor ook.

Dan gebeur dit. Die derde ding. Ek kry die pause-knoppie. Die donderwolke lig. Ek bel my ma, skuif my breë heupe gemaklik terug in die stoel, stoot my skouers terug en maak die week se lysie.

En ek skryf. Ek’t weer ‘n slag iets om te sê.

Tot volgende week,

Marí
www.incontext.co.za

Deel
Gepubliseer deur
Michelle Nortje

Onlangse plasings

Slim maniere om minder sout te gebruik

Ons kyk hoej jy, as vernuftige tuissjef, heerlike smake met minder sout kan optower én…

14 hours Gelede

Drie goed wat jy oor ‘Suidooster’ se stormagtige April móét weet

Dit blyk ’n paar Ruiterbosch-inwoners gaan in April vir die gek gehou word danksy allerhande…

15 hours Gelede

Van Siprus se skaduwees tot Aronspoort se geheime – twee verhale vol liefde en gevaar

Wanneer gevaar met romanse gekombineer word, is ’n boek nie net ’n storie nie, maar…

1 day Gelede

Kom Clarens toe vir die kunstefees op 1 Mei!

Die fees word vanjaar van 1 tot 4 Mei gehou.    [gallery columns="2" size="medium" ids="151862,151861"]…

1 day Gelede

Bak vir Eid al-Fitr: Groot dinge gebeur as daar tradisie, samehorigheid en soet vieringe is

Die kern van hierdie tradisie is die kuns daarvan om so te bak dat eenvoudige…

2 days Gelede

Duncan Johnson oor ‘Skemergrond’ se skurk: ‘My waardes verskil hemelsbreed van Beeno s’n’

    In die wêreld van televisie en teater is die rol van die skurk…

2 days Gelede

Hierdie webwerf gebruik koekies.